تاریخ دلاوریها وسلحشوری ایرانیان زبانزد عام وخاص بوده است.تاریخ نبردکیانیان وپهلوانان برای گرفتن ودریافت فرو  شکوه ونشان لیاقت که باسه شیر به نبرد می پرداختند.

هرودوت مورخ یونانی درمورد ایرانیان این چنین می گوید:

ایرانیان رایب براسب می نشستند،راست تیر می انداختندو راست سخن می گفتند.تیزه ی تیغه چرخهای ارابه های آنها درنبرد یادآور تدبیر در رزم می باشد.

تاریخ عیاران وسربداران،تاریخ اسپهبدان که برای سربلندی قوم خود حماسه می آفریدند ، جملگی نشانه ای از قدمت دیرینه ملت ایران دررزم وجنگاوری ودلاوری آنان دارد.ایرانیان به پرورش جسم وجان همت می گمارند وفرزندان خودرابه آئین نبردتن به تن وراستی پرورش واموزش می دادند.

کشور پهناورایران باموقعیت جفرافیایی وطبیعت خاص خود با آمیزه و زایش تن وروان پهلوانی بی نظیز در خود پرورش داده است.همانند  هنرچوب بازی مردان جنوب ، رقص خنجر ترکمانان ، برق تیغه های دشنه وقمه غرب وشرق ایران وهنر تبرز نی مردان شمال همگی می تواند گویای هنررمرزم باستان ایران باشد.